SWIERNALIS — „Drauma”

Elegant–nihilista. Jego życie to gotowy scenariusz smutnego dramatu, którego fragmenty można poznać, wsłuchując się w teksty piosenek i opowieści snute podczas koncertów. Tworzy zupełnie sam — zarówno muzykę, jak i przejmujące teksty, które opisują różne etapy jego życia: kłótnie z kobietami i nocne przygody, stanowiące tło dla barwnego opisu społeczeństwa. Od czasów szkolnych nie przepada za pracą w grupie, dlatego gra na gitarze, basie, klawiszach i śpiewa, choć w domu ma także trąbkę i dwa akordeony. Muzycznie można by przypisać go do kilku gatunków. We wrześniu 2016 roku ukazał się jego debiutancki album Drauma (Kayax). Stworzone przez niego aranżacje, zawierające ogromne pokłady nostalgii, uległy transformacji za pomocą Pawła Cieślaka, w ciemnym studiu nagraniowym ukrytym w pewnej łódzkiej piwnicy. Jego pierwszy singiel Sierść to hymn turpizmu. Pochwała smutku, niewidzialnego przyjaciela Swiernalisa, który rzadko kiedy go opuszcza, a także opowieść o tym, jak można krzywdzić najbliższych. Z kolei drugi singiel promujący album, Dzikie palmy, jest piosenką zainspirowaną powieścią Williama Faulknera o tym samym tytule. Bez zahamowań opowiada o najtrudniejszych emocjach i namiętnościach.

1. Ptak
2. Sierść
3. Wstyd
4. Chłopiec z papierosem
5. Dzikie palmy
6. Kolekcja piękności
7. L.U.C.A.
8. Ewolucja skrzydeł
9. Dwie do północy
— muz. sł. Paweł Swiernalis
10. Pocztówka z kosmosu — muz. Aleksander Świerkot, Łukasz Federkiewicz, Jakub Galiński, sł. Piotr Szmidt

„Nie jestem w ogóle smutnym człowiekiem, tylko smutne rzeczy widzę, o nich gram i śpiewam. Na scenie i w nagraniach czuję się dość nagi. W tych utworach zawieram najbardziej skryte emocje”. (Paweł Swiernalis, polskieradio.pl)

„Mariaż takich [muzycznych] rozwiązań nie jest łatwy do opisania jednym gatunkiem, jednak skwitować można krótko — fani mroku Nicka Cave’a i tajemnicy spod rockowego znaku Toma Waitsa będą Draumą zauroczeni. (…) Meritum nie kryje się jednak w melodiach. Na krążku warto zwrócić uwagę przede wszystkim na lirykę. Wersy bywają kąśliwe, trudne do wyduszenia, nierzadko gorzkie.  (…) Paweł nie przebiera w półśrodkach, ale dobitnie (i celnie, warto dodać) komentuje otaczającą go rzeczywistość. Rozliczając się z tym, co już przeminęło, wyciąga trafne wnioski (Ewolucja skrzydeł), a między słowami, potyczkami językowymi i licznymi środkami stylistycznymi kryją się jego osobiste refleksje dotyczące fundamentalnych spraw. Sporo tu o kobietach (Dzikie palmy), alkoholu stanowiącym substytut nocnych imprez, czy wreszcie odnajdywaniu swojego miejsca na ziemi”.  (Stanisław Bryś, somusic.pl)

ZNAJDŹ W PROGRAMIE: 22.11.2016 | WTOREK 19:00 | RYKARDA PARASOL, SUPPORT: SWIERNALIS
PRZECZYTAJ ARTYKUŁ O WYKONAWCACH: SWIERNALIS







www.facebook.com/Swiernalis
www.kayax.net/artysta/swiernalis